Rękawiczki medyczne a alergia
Od lat 80. XX wieku odnotowuje się coraz więcej przypadków uczuleń na rękawiczki u pracowników służby zdrowia, a wiąże się to z przejściem od zwykłych rękawiczek wielokrotnego użytku do jednorazowych lateksowych8. Zidentyfikowano kilka białek odpowiadających za uczulenia, jednak zmniejszenie ich liczby w produkcie nie wyklucza wystąpienia reakcji alergicznej8, choć znacząco zmniejsza jej ryzyko3. W przypadku mocno talkowanych rękawiczek alergeny znajdują się także w powietrzu3. Jedynie wolne od talku, chlorowane rękawiczki wykluczają ryzyko reakcji alergicznej8. Inną alternatywę stanowią rękawiczki winylowe oraz pokryte nitrylem, które w przeciwieństwie do lateksowych są także odporne na działanie tłuszczów i innych substancji lipofilnych8.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/R%C4%99kawiczki_medyczne
Kilka faktów o budowie defibrylatora
Typowy defibrylator składa się z dwóch elektrod oraz jednostki centralnej. Jednostka centralna, zależnie od producenta oraz klasy urządzenia, może znacznie różnić się wyglądem oraz funkcjami:
wielofunkcyjne defibrylatory z dużymi wyświetlaczami, umożliwiającymi odczytywanie przez zespół ratunkowy kolejnych parametrów mierzonych przez urządzenie (EKG, temperatura ciała, ciśnienie tętnicze, saturacja, itp.);
defibrylatory posiadające wyświetlacz jedynie w celu wyświetlenia zapisu EKG;
defibrylatory typu AED ? przeznaczone do użytku ratującego, posiadającego jedynie elementarne przeszkolenie. AED sam analizuje EKG poszkodowanego i wykrywa, kiedy defibrylacja jest wskazana. Najnowsze urządzenia wykorzystują metodę dwufazową, która automatycznie dopasowuje parametry wstrząsu do potrzeb pacjenta. Jeśli pierwszy wstrząs nie przywróci akcji serca, urządzenie podaje następne wstrząsy, zgodnie z zaprogramowaną sekwencją (od 150 J do 360 J). Zwiększa to szanse na uratowanie pacjenta.
Urządzenia tego typu posiadają dwa główne typy elektrod:
elektrody typu "łyżki", wymagające przyłożenia ich przez ratownika;
elektrody przyklejane, nie wymagające innych działań.
Okres ważności elektrod to zwykle 12-36 miesięcy. Okres ważności baterii w urządzeniach AED to 12-60 miesięcy.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Defibrylator
Jak działa defibrylator
Defibrylator oddziałuje na mięsień sercowy prądem stałym o odpowiednio dużej energii (wyrażanej w dżulach). Celem defibrylacji jest wytłumienie chaotycznych impulsów elektrycznych, które przepływają przez serce i umożliwienie mu powrotu do normalnej, regularnej pracy. Ze względu na kształt fali energii dostarczanej przez defibrylator, wyróżnia się defibrylatory jednofazowe i dwufazowe. Zgodnie z wytycznymi Europejskiej Rady Resuscytacji z roku 2010, dotyczącymi strategii defibrylacji, zalecane są następujące wyładowania:
defibrylator jednofazowy:
pierwsze wyładowanie ? 360 J,
drugie i kolejne wyładowania ? również 360 J;
defibrylator dwufazowy:
pierwsze wyładowanie ? od 150 do 200 J,
drugie i kolejne wyładowania ? od 150 do 360 J.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Defibrylator