Warto jest szukać oficjalnych dystrybutorów konkretnych odżywek. Pozwala to zachować wysoką jakość produktu przy jego niskiej cenie. Dobrym przykładem jest .Parametry wchłanialności
Można by pomyśleć, że jedyne parametry jakie mają znaczenie przy odżywkach dla sportowców to ilość białka i innych składników w procentowym składzie gotowej odżywki. Jednak innymi ważnymi parametrami, które aby mogły zostać zmierzone wymagają odpowiednich badań, są przyswajalność i lekkostrawność odżywki.
W sumie to dość logiczne, bo jeżeli odżywka ma 40 g białka na 50 g odżywki,a le je przyswajalność jest na poziomie 70% to równie dobrze możemy zastosować inną odżywkę z mniejszą zawartością białka, ale z większą przyswajalnością. TO samo tyczy się lekkostrawności, jeżeli na strawienie odżywki nasz organizm musi się mocno napracować, to również wchłanianie przebiegnie znaczeni dłużej,a co za tym idzie nie otrzymamy tyle składników odżywczych ile potrzebuje my na czas. Wiec nie tylko skład ma znaczenie i warto poczytać o danej odżywce.
Nadmierny wysiłek. Zobacz jakie są tego konsekwencje
Podczas wysiłku organizm zużywa dużo energii, spalając związki wysokoenergetyczne, takie jak glukoza i tłuszcze. Jeśli zapotrzebowanie na energię jest większe niż możliwości dostarczania tlenu i usuwania dwutlenku węgla z organizmu, znaczna część energii jest uzyskiwana w procesach beztlenowych (fermentacja mleczanowa). Dawniej uważało się, że prowadzi to do zakwasów, jednak według aktualnej wiedzy zakwasy spowodowane są bolesnymi mikrourazami mięśni.
Drugą konsekwencją może być spadek poziomu glukozy we krwi do niebezpiecznie niskich poziomów, co może prowadzić do śpiączki lub nawet śmierci.
Podczas wysiłku wydziela też bardzo dużo ciepła. Może to prowadzić do przegrzania się organizmu. Żeby się ochłodzić, organizm wydziela pot, razem z którym traci wodę i sole mineralne, w związku z czym kolejną konsekwencją może być dehydratacja (głębokie odwodnienie organizmu). Uzupełnianie samej wody jest jednak niewystarczające, i w przypadku bardzo silnego pocenia i spożywania jedynie płynów (które zwykle nie zawierają żadnych soli, jedynie wodę i ewentualnie cukier) może dojść do hiponatremii, czyli zbyt niskiego poziomu sodu we krwi. Wszystkie te problemy mogą prowadzić nawet do śmierci.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Konsekwencje_nadmiernego_wysiłku
BMI
BMI jest bardzo prosty w użyciu, jest jednak dosyć niedokładnym wskaźnikiem niedowagi i nadwagi oraz ryzyk chorób z nimi związanych. Kulturyści mogą mieć BMI wskazujące na skrajną otyłość, posiadając jednocześnie bardzo mało tkanki tłuszczowej. Z drugiej strony, BMI zupełnie zdrowych, szczupłych i wysokich lekkoatletów może wskazywać na skrajną niedowagę (np. BMI Yohanna Diniza przy wzroście 185 cm i wadze 59 kg wyniesie 17,24). Związek między wielkością wskaźnika a ryzykiem chorób różni się między populacjami o różnych proporcjach ciała. I tak wśród Azjatów ryzyko cukrzycy jest znacząco wyższe przy niższych wartościach BMI3. Zawartość tłuszczu w organizmie jest też wyższa u kobiet, niż u mężczyzn przy normalnej masie ciała. W przypadku kobiet tkanka tłuszczowa odpowiada za płodność i dojrzewanie płciowe.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wskaźnik_masy_ciała